Eerste zondag van Advent 2017 - Tijd voor nieuwe stappen!

Op 1 december 2007 ging ik van start met mijn Hulpverlening- en Coachpraktijk. Tien jaar lang heb ik het voorrecht gehad om met vele mensen in gesprek te gaan. Mensen die hun levensverhaal met mij deelden, hun zorgen uitspraken, verlangens onder woorden brachten en hun dromen gingen doen! 

Nu is het tijd om hier een punt achter te zetten. Niet zozeer omdat ik zo nodig met deze gesprekken wil stoppen maar meer vanwege het verlangen dat ik heb om aan andere zaken meer tijd te besteden. Verlangens, dromen en ambities zijn het soort zaadjes die tijd, rust en ruimte nodig hebben om te ontkiemen, te groeien en te ontwikkelen. 

Op mijn website staat al vanaf het begin van mijn praktijk de mijn verlangen beschreven:

“In verbondenheid zaaien, gezamenlijk groeien om als mens tot bloei te komen en vrucht te dragen.” 

De ontmoetingen met mijn cliënten in de afgelopen jaren hebben mij enorm geholpen om als mens tot bloei te komen en vrucht te dragen. Ik heb mijzelf in mijn werken met mensen gegeven en heb tegelijkertijd enorm veel ontvangen! 

Deze gesprekken zal ik zeker gaan missen maar ik weet dat er ook genoeg andere gelegenheden zijn om elkaar te ontmoeten en met elkaar in gesprek te gaan. 

Ik wil mij in de komende tijd vooral gaan richten op het geven van spreekbeurten en verzorgen van trainingen en workshops.  Daarnaast hoop ik dat ik in de komende jaren mijn gedachten en woorden zal opschrijven. Waarschijnlijk eerst vooral in blog vorm maar wellicht dat deze blogs ooit nog eens zullen uitgroeien tot een boek! 

Ook kun je mij als vrijwilliger van de 4e Musketier tegenkomen tijdens Karakterweekenden of bij een Muskathlon en zal ik samen met de mannen van Salvation4Men regelmatig Zwerftochten voor mannen organiseren! 

Bovendien geniet ik enorm van mijn werk als docent en trainer op de NHLStenden Hogeschool in Leeuwarden. Ik verzorg dat lessen en trainingen bij de opleiding Social Work en bij de post HBO-opleiding Intensieve Ambulante Gezinsbehandeling. 

Tot slot is het ook mijn verwachting en hoop dat wat extra tijd en ruimte mij nog meer de gelegenheid biedt om te genieten van mijn echtgenote Riemke, onze kinderen en kleinkinderen. 

God is Degene die ons tijd en ruimte geeft om te leven. Tijd om stil te zijn zodat ik steeds beter zijn stem leer te verstaan en ruimte om in beweging te komen en de Ander te ontmoeten. 

The Road goes ever on and on
Down from the door where it began.
Now far ahead the Road has gone,
And I must follow, if I can,
Pursuing it with eager feet,
Until it joins some larger way
Where many paths and errands meet.
And whither then? I cannot say.

Tolkien